This is the end

Hoi allemaal!!!

Ik hoop dat ik met mijn radiostilte van 6-7 weken nog steeds wat lezers heb, haha!


Laatste blog eindigde droevig met veel vrienden die weggingen, sindsdien in anderhalve maand tijd heb veel nieuwe mensen ontmoet en te gekke dingen gedaan.

7 weken geleden begon ik aan een project in het noorden van California vlakbij Alturas, de grootste stad in de buurt en dat had misschien 5000-8000 inwoners. In het plaatsje waar wij aan het camperen waren (zonder toilet), likely ( met de 'most likely cafe') had 95 inwoners. Met zn zessenhebben we in de eerste 8 dagen van 10 uur werk van alles gedaan, maar toch ook weer niets. Het werk wat we van de projectpartner (we niemden hem opa) moesten uitvoeren was nogal weinig. We moesten boomstukken in kleinere stukken zagen met een handzaag, rotsen weghalen bij bomen, 'water bars' maken en een bord opzetten. We waren twee dagen eerder dan gepland klaar met de eerste twee opdrachten dat we opzoek gingen naar de plek van water bars en door de verkeerde weg te nemen transformeerde we de felrode truck naar matrood met felrode krassen. De bomen/planten hingen over de weg (super hobbelig, gelukkig hadden 4-wiel aandrijving) en schuurde tegen de auto aan. Uiteindelijk konden we de juiste weg niet vinden en gingen weer terug naar de camping. Ohh en een baby poema werd gespot door ons, maar ik had mijn bril niet op en kon simba niet zien helaas.

In de vrij dagen was ik in het tweede ACE-huis in California en dat is in Tahoe. Meer tahoe is echt fantastisch, het ligt op 1800 meter en het meer is omringd door bergen. In de vrije dagen heb ik het strand opgezocht, berg Tallac beklommen met 360 graden uitzicht op de omgeving (echt ongelofelijk mooi en een zware klim) en Brothers( een bar met op donderdag ongelimiteerde Bud Light als je je eigen glas meebracht).

De tweede periode was in een ander gebied maar bevatte nog minder werk, we deden wat hekkenwerk en ik was met een bijl op afgezaagde bomen aan het inhakken om ze lager te maken. In de tweede periode stond eten meer centraal, we kregen lunch van een groep oudere vrouwen en een barbeque in het buitenhuis van opa.

Na het project gingen ik en drie anderen naar yosemite met de auto van de amerikaanse Molly. Veel kan ik niet over die trip zeggen, nog steeds ben ik compleet verbijsterd over hoe mooi dat was. We hadden de eerste dag/avond zo geluk met het weer, het sneeuwde maar het klaarde een beetje op toen de zonder onder ging en precies op dat moment waren we op het uitkijkpunt (foto's zullen volgen, hier of op facebook).Die avond op de weg terug naar de camping kreeg ik wel het slechte nieuws te horen van de mensen in Tahoe dat ik mijn grote backpack was vergeten. Verder zal ik hier niet op ingaan..
Foto's kunnen je meer vertellen dan ik in dit geval, maar van alle natioonale parken die ik heb gezien, staat Yosemite op 1.

na het vele lopen van donderdag t/m zondag in yosemite, kings canyon en sequoia nat. park, werd ik op die maandag op een 'missie' van drie dagen gestuurd met nog 1 andere internationale vrijwilliger. Waar het uiteindelijk op uitdraaide was dat wij, met een leider, naar stanislaus gingen, daar op hoogte (hoogste punt 3000m) in twee dagen 23 (38 km)mijlen liepen om een zaag uit een boom te halen. De zaag uit de enorme boom halen duurde 3 uur. De missie was echt heel raar voor en tijdens de opdracht, maar achteraf was het fantastisch, met meer dan 20 kilo op je rug zoveel lopen en afzien..

Daarna heb ik in dat weekend Rami opgezocht in LA en de indiescene ondervonden en het was echt supertof. Na 3,4 dagen moest ik helaas weer weg en werken aan een trail nabij santa cruz (niet lastig, maar wel gezellig). In het volgende weekend heb ik een ijshockey en een american football wedstrijd bezocht en daarna begon ik aan mijn trip naar de canyons..

Helaas had niemand de tijd (vrije dagen) om met mij mee te gaan, maar zelfs in mijn eentje was het fantastisch. Ik heb in 8 dagen 2000 mijlen gereden, meer dan 50 mijlen gelopen en geslapen in een tentje in -5 graden. Dat was al een avontuur op zich, maar de uitzichten (zion national park, bryce canyon, grand canyon, monument valley, hopi reservation, route 66) zullen me voor eeuwig bijblijven. Foto's zullen worden geupload!!!!!!!!!!!!

Nu ben ik terug in Santa cruz en mijn tijd in ACE zit er op. Ik weet nog niet wat ik voel, een nieuwe uitdaging wacht op me in Nederland en dat helpt. Vrineden en familie in Nederland weer opzoeken is super, maar ik zal ook de mensen en het mechanisme in santa cruz missen. Nu heb ik nog een paar dagen in Santa Cruz met fantastische mensen en dan op terug naar Nederland.

Ik ben echt superblij wat ik heb meegemaakt in Amerika ik heb alles (en meer) gezien wat ik wilde en ACE was fantastisch door de alle mensen die ik ontmoet heb. Maar nu op naar Nederland en hopelijk zie jullie gauw!!!!!!!!!!!!!!!

Greetings from Santa Cruz,

Max