Berryessa
Door: Max
Blijf op de hoogte en volg Max
03 September 2013 | Verenigde Staten, Santa Cruz
Hey what's up everybody !!
Blijkbaar schrijf ik eindelijk na 7-8 weken in Amerika te zijn mijn eerste blog over mijn vrijwilligerswerk. Om wat details te geven, ik verblijf in een huis meer drie verdiepingen, waar meer dan 30 mensen in verblijven. het ziet er evengroot uit als ieder huis en dat is het helaas ook. In iedere kamer verblijven 4-6 mensen en je kan wel indenken dat niemand een eigen tweepersoonsbed heeft.
De eerste dag dat ik in het huis aankwam zat het helemaal vol en het was aanpoten om alle namen zo snel mogelijk te onthouden. Die dag waren we met een grote groep naar het strand en uit eten geweest. Nieuwe mensen worden gauw geaccepteerd, maar er wordt ook gauw afscheid genomen. Ik nam een bed over van iemand uit Nederland en na een doei tegen een groep mensen was ze weg. Mensen komen en gaan in ACE en je weet nooit of je iemand voor het laatst heb gezien. Vandaag was daar een voorbeeld van voor mezelf, maar dat hoort thuis in een latere blog.
Goed, eerste project was drie weken bij meer Berryessa, we verblijven aan het meer; wat goed was voor na het harde werk. We werkten aan een plant die over is gekomen uit Rusland, tamberisk. Het bedreigd lokale planten dus wij als groep van 18 mensen waren gestuurd om een deel te verwijderen. De groep was opgesplitst in soort werk, een groep zagers, een groep swampers en groep sproeiers. Tamberisk is meestal best dik dus de zagers zagen de boomtakken om, de swampers halen het weg en leggen het op een hoop en de sproeiers besproeien de boom met pesticide. Ik was een swamper voor drie weken, wat het zwaarste werk was, maar het gaf voldoening. Behalve de warmte en het vroege opstaan (5 uur) was het moeilijk om bij het begin van de tamberisk stam te komen door de grond, bladeren, etc. Het was zweten de hele dag, gelukkig hadden we de meer.
Mooiste van het project waren de mensen, hard werken, samen koken, vroeg opstaan..je maakt hetzelfde door en je bouwt al snel een band op. in de weekenden waren we vrij en die waren top. Het tweede weekend vertrokken we naar San francisco en dat was echt top. Excuses dat ik ook in deze blog geen foto's zal toevoegen.
Na mijn eerste project ben ik met 4 anderen op roadtrip gegaan voor 7 dagen, steden die we gezien hebben: monterey, santa barbara, walvissen, LA (hollywood, beverly hills, venice en santa monica beach) en Las vegas. Ik was van plan om hier een blog over te schrijven nu, maar ik doe het lekker niet, hehe. Misschien later, haha.
Ik zal wel zeggen dat iedere dag supergezellig was en dat de band met de vier mensen alleen maar sterker is geworden. Na terugkomst hadden we een kort project van 4 dagen wat heerlijk was om met de mensen van de roadtrip en berryessa nog een samen te zijn. Ja, vandaag was de dag dat zij naar een ander project gingen en vrijdag zijn ze klaar met ACE. Ik vertrek morgen voor drie weken nabij surprise valley (schijnt erg mooi te zijn, zover ik weet), en het deed pijn om een groep van tien te zien vertrekken waarvan je sommige nooit meer gaat zien. Dat is het grootste nadeel aan ACE het afscheid nemen van mensen of niet eens de kans krijgen om afscheid te kunnen nemen van mensen.
Het stuk hierboven geeft aan hoe erg ik het naar mijn zin heb en ik kijk er naar uit om de nieuwe mensen te ontmoeten die de lege bedden van vrienden gaan innemen. Wie weet zit er nog een roadtrip in, we zullen zien, ben benieuwd.
Zo, twee blogs op een dag, ongelofelijk!! Het zal waarschijnlijk weer een tijdje duren voordat ik weer blog schrijf of zelfs internet heb, maar je weet het nooit.
Greetings from Santa Cruz,
Max
Blijkbaar schrijf ik eindelijk na 7-8 weken in Amerika te zijn mijn eerste blog over mijn vrijwilligerswerk. Om wat details te geven, ik verblijf in een huis meer drie verdiepingen, waar meer dan 30 mensen in verblijven. het ziet er evengroot uit als ieder huis en dat is het helaas ook. In iedere kamer verblijven 4-6 mensen en je kan wel indenken dat niemand een eigen tweepersoonsbed heeft.
De eerste dag dat ik in het huis aankwam zat het helemaal vol en het was aanpoten om alle namen zo snel mogelijk te onthouden. Die dag waren we met een grote groep naar het strand en uit eten geweest. Nieuwe mensen worden gauw geaccepteerd, maar er wordt ook gauw afscheid genomen. Ik nam een bed over van iemand uit Nederland en na een doei tegen een groep mensen was ze weg. Mensen komen en gaan in ACE en je weet nooit of je iemand voor het laatst heb gezien. Vandaag was daar een voorbeeld van voor mezelf, maar dat hoort thuis in een latere blog.
Goed, eerste project was drie weken bij meer Berryessa, we verblijven aan het meer; wat goed was voor na het harde werk. We werkten aan een plant die over is gekomen uit Rusland, tamberisk. Het bedreigd lokale planten dus wij als groep van 18 mensen waren gestuurd om een deel te verwijderen. De groep was opgesplitst in soort werk, een groep zagers, een groep swampers en groep sproeiers. Tamberisk is meestal best dik dus de zagers zagen de boomtakken om, de swampers halen het weg en leggen het op een hoop en de sproeiers besproeien de boom met pesticide. Ik was een swamper voor drie weken, wat het zwaarste werk was, maar het gaf voldoening. Behalve de warmte en het vroege opstaan (5 uur) was het moeilijk om bij het begin van de tamberisk stam te komen door de grond, bladeren, etc. Het was zweten de hele dag, gelukkig hadden we de meer.
Mooiste van het project waren de mensen, hard werken, samen koken, vroeg opstaan..je maakt hetzelfde door en je bouwt al snel een band op. in de weekenden waren we vrij en die waren top. Het tweede weekend vertrokken we naar San francisco en dat was echt top. Excuses dat ik ook in deze blog geen foto's zal toevoegen.
Na mijn eerste project ben ik met 4 anderen op roadtrip gegaan voor 7 dagen, steden die we gezien hebben: monterey, santa barbara, walvissen, LA (hollywood, beverly hills, venice en santa monica beach) en Las vegas. Ik was van plan om hier een blog over te schrijven nu, maar ik doe het lekker niet, hehe. Misschien later, haha.
Ik zal wel zeggen dat iedere dag supergezellig was en dat de band met de vier mensen alleen maar sterker is geworden. Na terugkomst hadden we een kort project van 4 dagen wat heerlijk was om met de mensen van de roadtrip en berryessa nog een samen te zijn. Ja, vandaag was de dag dat zij naar een ander project gingen en vrijdag zijn ze klaar met ACE. Ik vertrek morgen voor drie weken nabij surprise valley (schijnt erg mooi te zijn, zover ik weet), en het deed pijn om een groep van tien te zien vertrekken waarvan je sommige nooit meer gaat zien. Dat is het grootste nadeel aan ACE het afscheid nemen van mensen of niet eens de kans krijgen om afscheid te kunnen nemen van mensen.
Het stuk hierboven geeft aan hoe erg ik het naar mijn zin heb en ik kijk er naar uit om de nieuwe mensen te ontmoeten die de lege bedden van vrienden gaan innemen. Wie weet zit er nog een roadtrip in, we zullen zien, ben benieuwd.
Zo, twee blogs op een dag, ongelofelijk!! Het zal waarschijnlijk weer een tijdje duren voordat ik weer blog schrijf of zelfs internet heb, maar je weet het nooit.
Greetings from Santa Cruz,
Max
-
05 September 2013 - 23:31
Arjo:
Hoi Max,
goed te horen dat je nog steeds leeft! Geen last van bosbranden?
Hier alles z'n gangetje, zaterdag officiele opening van de zaal, hopelijk veel volk.
Vandaag 30 graden, hebben we eindelijk eens een echte zomer, zit je aan de andere kant van de wereld :)
maar geen zorgen, we sparen wel wat regen op voor je, zodat je je gelijk weer thuis voelt als je terug bent.
Gr, Arjo -
06 September 2013 - 08:26
Coline:
Hoi Max,
Wat een fantastische reis maak je, als ik je spannende verhalen moet geloven! Groeten aan alle beren op je weg, geniet ervan en kom heel terug. We missen je!
Groetjes, Coline -
06 September 2013 - 17:22
Elly:
Hallo Max,
Je hebt al aardig wat steden in Californië gezien. Alleen Las Vegas was wel een eindje uit de buurt.
Je hebt vooral hard gewerkt heb ik begrepen. Ik ben benieuwd naar een foto van de Tamberisk aangezien ik deze niet op Google heb kunnen vinden.
Veel succes bij Surprise Valley(het leven is vol verrassingen nietwaar).
Geniet ervan.
Ben benieuwd naar verdere verslagen.
Hartelijke groeten. Elly -
08 September 2013 - 19:37
Mart:
Ha die max, wat had ik je graag komen helpen, lekker met kettingzaag in de weer zijn in dat prachtige gebied.
Groeten Mart,
ps, je had wel even over kunnen komen om onze zaal officieel te openen, was gezellig met lekker eten.
-
14 September 2013 - 14:59
Huib:
ha die max,
Goed van je te horen. Still alive and kicking, hoorde ik van margriet. Leuk app-gesprek met je zussen (153 appjes heen en weer in 1 sessie!). Lang leve gratis wifi. Wees gerust, ze vertellen niet alles:)
Ik hoorde overigens pas vanmorgen 14 september dat je nieuwe blogs had gepost. Mama was een week met de zonnebloem mee als vrijwilligster en had haar smartphone thuis gelaten. Bericht was in elk geval niet aangekomen.
Mooie verhalen, leuke en spannende verhalen, soms ook een beetje triest. Inderdaad erg vervelend als mensen met wie je goed kunt opschieten weer verdwijnen. Het is in zo'n huis een komen en gaan. Maar als ik het zo hoor, ga je wel contact houden met ze.
Tijd gaat snel. Nog maar een goeie maand en je staat al weer in de file op de A12! Ben benieuwd of je hier kan wennen na al die vrijheid en die overweldigende natuur. Geniet er nog ff met volle teugen van.
We houden van je,
ma en pa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
